Marahil ay isa na talaga sa matinding problema ng maraming mga bansa sa buong mundo ang pagkakaroon ng maraming mga hayop sa lansangan na madalas ay inaabandona lamang ng mga nagmamay-ari dito. Kung marami sa atin ang hindi nababahala sa problemang ito, para sa isang entrepreneur at software engineer na si Rakesh Shukla mas nais niyang tulungan ang mga kawawang hayop na ito kaysa magbulag-bulagan lamang.
Sa katunayan ay nakapagligtas o rescue na siya ng 735 na mga aso. Ilan sa mga breed ng aso na kaniyang nailigtas ay mga Labrador, Golden Retriever, Great Danes, Beagles, Dachshund, Rottweiler, Saint Bernard at marami pang iba.
Nagdesisyon din siyang magtayo na ng isang farm para sa mga ito. Ang 3-acre farm niya ay matatagpuan sa Doddballapur sa India. Nilinaw din naman ni Shukla na karamihan sa mga asong ito ay ligaw na talaga habang ang iilan naman ay inabandona na ng kanilang mga tagapag-alaga.
Ibinahagi din niyang may 22 mga aso pa ang nadagdag sa kaniyang mga rescued dogs na pagmamay-ari ng isang businessman na pumanaw kamakailan lamang. Nasawi ang lalaking ito dahil sa kagagawan ng isang criminal.
“I’m the last stop for these dogs. They are no longer cute and cuddly. Many are sick and no longer wanted,” Pahayag ni Shukla.
“I had worked in Delhi, in the United States and then set up my own company in Bangalore,” Dagdag pa niya.
“Life was all about buying big cars and expensive watches and living a fancy life. I had traveled and seen the world many times over, but then I was not happy.” Pahayag pa niya.
Hunyo 2009 nang siya ay unang mag-rescue ng isang Golden Retriever at dito na nga nagsimula ang kaniyang pagmamahal at pagmamalasakit sa mga hayop na ito.
“When we got home, she went and hid in a corner. I got down to her level on the floor and I was calling out to her. She was looking at me, she was scared, but I could see she wanted to trust me,” Pagkukwento ni Shukla.
“And that’s when the moment happened—it was a physical feeling, my hair was tingling, I could feel a warm glow. And I’ve never needed to ask myself that question—’why am I here?’—again after that.” Dagdag pa niya.